1901′de Servet’i Fünun dergisi kapatıldıktan sonra, topluluk dağıdı ve böylece edebiyat dünyasını 1908′de II.Meşrutiyetin ilanına kadar sürecek bir boşluk kapladı. Servet-i Fünun bıraktığı boşluğu doldurmak amacıyla bir grup hareketi yaratmak isteyen genç sanatçılar 1909′da bir araya gelirler ve adını Fecr-i Ati ( Geleceğin Şafağı ) kodukları bir topluluk oluştururlar. Bu yaşıtlar topluluğunun beğenileri, dünya görüşleri, yetenekleri, amaçlan gerçekte birbirlerinden farklıdır. 1909′da yayımladıkları bildiride, Servet-i Fünun şiirini eleştirdiler. Sanatı “şahsi ve muhterem (kişisel ve saygın ) bir uğraş” olarak gördüklerini belirttiler. Türk edebiyatını daha çok Batılılaşmayı amaçladılar. Büyük iddialarla, hedeflerle yola çıkan bu topluluk her alanda Servet-i Fünun’un basit bir kopyası olmaktan öte geçemedi. Türk edebiyatında da kalıcı bir etki bırakmaktan dağıldı.
